روزنامه شرق در یادداشتی نوشت:نخبگان و روشنفکران این دیار همه گونه تحلیل عرضه می کنند تا قیمت بنزین گران نشود؛ جهت مثال گفته می شود اگر بنزین گران شود فلان قدر
روشنفکران،پولدارها و طبقه میانگین با مخالفت با زیاد کردن قیمت بنزین، سر مردم محروم کلاه می گذارند
عبارات مهم : بنزین
روزنامه شرق در یادداشتی نوشت:نخبگان و روشنفکران این دیار همه گونه تحلیل عرضه می کنند تا قیمت بنزین گران نشود؛ جهت مثال گفته می شود اگر بنزین گران شود فلان قدر اشتغال از بین می رود و دیگری می گوید اگر بنزین گران شود به علت شدت یافتن کسری بودجه و دامن زدن به انتظارات تورمی یا بالابردن هزینه تمام شده است بهمان درصد تورم اضافه خواهد شد.
روشنفکران،پولدارها و طبقه میانگین با مخالفت با زیاد کردن قیمت بنزین، سر مردم محروم کلاه می گذارند
توصیه جالب این است که هم وقت در رسانه ها این گزارش منتشر می شود در سال های گذشته هزینه واردات بنزین حدود ١٥٠ میلیارد دلار بوده است! آن وقت همان افرادی که با گران شدن قیمت بنزین مخالفت می کردند به این عنوان می پردازند که چه دست هایی از این واردات منتفع شده است و چه رانتی متوجه چه کسانی شده است است!
نقش بعضی مدعیان با این به ظاهر استدلال هایی که علیه زیاد کردن بنزین عرضه می کنند، فقط موجب می شود مقاومت اجتماعی در برابر این اصلاح اقتصادی زیاد شود و سیاست گذاران را به تردید افکنند. همه می دانیم سیاست مداران به اندازه کافی انگیزه دارند که منافع کوتاه مدت را به منافع بلندمدت ترجیح دهند.
روزنامه شرق در یادداشتی نوشت:نخبگان و روشنفکران این دیار همه گونه تحلیل عرضه می کنند تا قیمت بنزین گران نشود؛ جهت مثال گفته می شود اگر بنزین گران شود فلان قدر
فقط کافی است جامعه با مقاومت در برابر سیاست های اصلاحی و روشنفکران با تئوریزه کردن استمرار سیاست های غلط گذشته آنها را به استمرار وضع موجود سوق دهند.
البته اگر این روند ادامه یابد، دود آن به شکل آلودگی هوا، ترافیک و هرز منابع کشور به چشم خود جامعه و همان روشنفکران خواهد رفت و تأخیر در اصلاحات اقتصادی فقط هزینه اصلاح را زیاد می کند ولی ضرورت آن را منتفی نخواهد کرد. پایین نگه داشتن قیمت بنزین با توجیهاتی چون تورم زایی و فشار آن بر اقشار ضعیف پیوسته کمک کرده تا اقشار برخوردار و تا حدی طبقه پایین از منافع ارزان بودن بنزین بهره مند شوند.
درواقع ائتلافی میان طبقه میانگین و طبقه غنی جهت مقاومت اجتماعی در قبال بنزین ایجاد شد که زیان آن فقط متوجه اقشار فقیر شد و متأسفانه روشنفکران نقش تئوریزه کردن این ائتلاف شوم را ایفا کردند. نشان این وضع نیز آن بود که هنگامی که پروژه نقدی کردن یارانه (که به اشتباه هدفمندکردن نامیده شد) اجرا شد، طبقات فقیر از این کار راضی بودند ولی طبقات میانگین و غنی در زمره مخالفان آن قرار گرفتند و آن را با برچسب پوپولیسم محکوم کردند. بماند که اشتباه آقای احمدی نژاد در قیمت گذاری آن و کسری بودجه این طرح و فشار آن بر منابع عمومی دولت، بهانه کافی در اختیار اقشار برخوردار و متأسفانه دولت قرار داد تا اصل نقدی کردن یارانه ها را که اقدامی درست بود، زیر سؤال ببرند.
روشنفکران،پولدارها و طبقه میانگین با مخالفت با زیاد کردن قیمت بنزین، سر مردم محروم کلاه می گذارند
موضوع بنزین به خوبی نشان می دهد چگونه با کمک روشنفکران ائتلاف مذمومی به زیان طبقه فقیر شکل گرفته و پیوسته تخصیص منابع عمومی به شکل ناعادلانه انجام می شود. این مصداق کافی است که به این فرض هم فکر کنیم که گناه بی عدالتی موجود فقط برعهده حکومت نیست بلکه روشنفکران و دیگر بخش های جامعه نیز در آن سهیم هستند! در سال ١٣٨٠ که کشور عزیزمان ایران حدود ١٧ میلیون خانوار داشت، فقط سه میلیون خودروی شخصی وجود داشت و به سادگی دیده می شد که اکثر بهره برداران از بنزین ارزان اقشار برخوردار بودند، همان استدلال هایی علیه زیاد کردن قیمت بنزین ارائه می شد که امروز می شود.
بد نیست اشاره کنیم که امروزه تعداد خودروها به بیش از ١٥ میلیون ماشین رسیده و بازهم اقشار فقیر از بنزین ارزان نفع مستقیمی نمی برند و فقط گذشت وقت اجرای این سیاست درست را به مراتب سخت تر کرده است.
روزنامه شرق در یادداشتی نوشت:نخبگان و روشنفکران این دیار همه گونه تحلیل عرضه می کنند تا قیمت بنزین گران نشود؛ جهت مثال گفته می شود اگر بنزین گران شود فلان قدر
واژه های کلیدی: بنزین | سیاست | میلیون | اخبار اجتماعی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...